مقایسه ی اثربخشی فعالیت بدنی بر کارکردهای اجرایی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه؟بیش فعالی

هدف پژوهش حاضر مقایسه ی اثربخشی فعالیت بدنی بر کارکردهای اجرایی کودکان بیش فعال و سالم 7 تا 13 ساله ی شهر خرم آباد است. به این منظور 60 نفر کودک7 تا 13 سال به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند که در آن 30 کودک بیش فعال به دو گروه گواه و ازمایش و 30 کودک عادی هم به دو گروه ازمایش و گواه تقسیم شدند. به منظورسنجش متغیرهای تحقیق از پرسشنامه ی کانرز والدین، آزمون استروپ ، آزمون حافظه ی ارقام وکسلر و آزمون هانوی استفاده شد و جلسات درمانی طی 18 جلسه 45 دقیقه ای برگزار شد. تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس نشان داد که انجام فعالیت های بدنی توانسته است به طور معناداری باعث بهبود کارکردهای اجرایی ، تقویت کارکرد اجرایی بازداری رفتاری، کارکرد اجرایی حافظه ی کاری و کارکرد اجرایی برنامه ریزی و سازماندهی فعالیت ،در کودکان بیش فعال و سالم گروه آزمایش در مرحله ی پس آزمون نسبت به مرحله ی پیش آزمون شود. نتایج این پژوهش توجه به درمانهای عینی مبتنی بر فعالیت های بدنی را به عنوان یکی از متغیر های تاثیر گذار در تحول کارآمد کودکان بهنجار و کاهش دهنده ی علائم رفتاری در کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی پیشنهاد می کند. واژگان کلیدی:اختلال کمبود توجه-بیش فعالی، فعالیت های بدنی ، کارکردهای اجرایی ، بازداری رفتاری، حافظه ی کاری ، برنامه ریزی و سازماندهی فعالیت